Elke organisatie heeft een bedrijfscultuur. En die cultuur kent een aantal kernwaarden. Zeker als het ook de gewenste cultuur is en de gewenste kernwaarden zijn, dan is het vooral een kwestie van ernaar leven. En in organisaties kijken medewerkers nu eenmaal naar de leidinggevenden en beoordelen zij hun gedrag. De meetlat daarvoor? De kernwaarden die men stelt te hanteren. Leidinggeven is dus een kwestie van doen wat je zegt, je gedragen naar wat je stelt belangrijk te vinden. Anders verlies je heel snel geloofwaardigheid.

Leven naar de kernwaarden valt niet altijd mee. En toch kun je in de praktijk mooie voorbeelden daarvan tegenkomen. Zoals dat van Pier Eringa, president-directeur van ProRail. Een man die bekend staat om zijn tomeloze energie, en om boude uitspraken die menigmaal gespeend lijken van elke diplomatieke verzachting. Dit is niet alleen een karaktertrek van Eringa. Hij vindt dat het een cultuurkenmerk van ProRail moet zijn.

In een interview in de Volkskrant (17 april 2018) zegt hij: “Ik zeg gewoon wat ik vind. Mijn werk is niet leuk meer als ik het ministerie voor elke uitspraak eerst om toestemming moet vragen. Binnen ProRail moedig ik mensen aan om moed te tonen in hun werk en verantwoordelijkheid te neme. Fouten maken mag. Maar mijn verhaal klopt niet meer als ik zelf heel erg moet nadenken over alles wat ik zeg. Daar moet ik ook niet toe gedwongen worden.”