Gemeenten zijn gebonden aan regelgeving, en laten die vaak leidend zijn in hun benadering van vraagstukken die aan de orde zijn. Daardoor lijkt een ‘nee’ van de gemeente eerder regel dan uitzondering. In elk geval wordt gemeenten een starheid verweten die een muur opwerpt in de relatie met de gemeenschap. Wetten, plaatselijke verordeningen, vergunningstrajecten, ze lijken allemaal weinig ruimte te bieden voor een creatieve invulling die de relatie met burgers en ondernemers ten goede komt. Met alle frustraties van dien, die zelfs zo hoog oplopen dat gedreigd wordt de gemeente te verlaten. Ja, het gras is bij de buren altijd groener.
Het ‘eigen gras’ kan ook groener.
Een voorbeeld van een gemeente waar wij geholpen hebben de contacten met ondernemers anders te organiseren. Ook hier het probleem van ervaren starheid aan de kant van de gemeente. Hoe de relatie met ondernemers verbeteren zonder onwettig of onreglementair te handelen?
Dat die relatie moest verbeteren stond buiten kijf. Men kreeg als gemeente steeds meer weerstand van ondernemers met als gevolg dat de (noodzakelijke) contacten onnodig veel tijd in beslag namen door een ingesleten wantrouwen. Tegelijkertijd kreeg de gemeente meer moeite om bedrijven vast te houden en nieuwe bedrijvigheid aan te trekken. De gemeente kreeg steeds meer het stempel van een partij waar niet mee te praten viel en die maar beter vermeden kon worden.
Hoe de relatie met ondernemers versterken en toch de regelgeving in acht nemen? Om antwoord op die vraag te geven hebben we eerst eens grondig geanalyseerd hoe de contacten in de praktijk verliepen. Daar kwamen een paar interessante zaken naar voren, onder andere dat in het merendeel van de gevallen het de ondernemer was die het initiatief tot contact nam. Zo ook bijvoorbeeld de eigenaar van een tuincentrum. Hij wilde uitbreiden om de verkeersflow beter te laten verlopen. Bij een eerste verkenning bij de gemeente bleek het bestemmingsplan hiervoor geen mogelijkheid te bieden. De ondernemer liet het hier niet bij en zocht toch verder contact met de verantwoordelijke ambtenaar. Maar die was onvermurwbaar. Het bestemmingsplan was immers duidelijk. De schriftelijke aanvraag die er (toch) op volgde werd natuurlijk afgewezen. Niemand blij. Het had iedereen veel tijd en (negatieve) energie gekost waarbij de uitkomst eigenlijk al vast stond.
Zo verliepen veel van de contacten met ondernemers. Wij hebben op grond van de analyse geadviseerd een accountmanager aan te stellen met als opdracht bedrijven te binden en de werkgelegenheid in de gemeente te stimuleren. Daarbij moest de accountmanager als liaison functioneren en een brug slaan tussen de ondernemers en de gemeentelijke ambtenaren binnen wiens domein vergunningsaanvragen vielen. En de accountmanager moest vooral ‘pro-actief’ contacten onderhouden: door op de ondernemers af te stappen in een vroeg stadium te horen krijgen welke plannen men had en van hieruit nagaan wat de gemeente zou kunnen doen om hieraan bij te dragen, dan wel aan te geven waaraan de plannen zouden moeten voldoen om een kans van slagen te maken binnen de geldende wet- en regelgeving.
Het instellen van de functie van accountmanager heeft er bij deze gemeente toe geleid dat de relatie met ondernemers sterk werd verbeterd, dat doorlooptijden van vergunningaanvragen werden ingekort, dat het ambtelijke apparaat minder werd belast met werkzaamheden die vermeden hadden kunnen worden, en dat de dialoog met de ondernemers in veel gevallen leidde tot alternatieve oplossingen waar alle partijen vrede mee konden hebben.
Een accountmanager bedrijven is meer dan iemand die de rode loper uitrolt als er zich een nieuw bedrijf vestigt in de gemeente. Hij/zij moet een actieve rol naar bedrijven en gemeentelijke organisatie vervullen. Het moet dus iemand zijn met ervaring als ondernemer, en die ook bereid is te begrijpen hoe het gemeentelijk systeem werkt. De accountmanager heeft ook “vrije” ruimte in die zin dat hij/zij ieder niveau van de ambtelijke en bestuurlijke organisatie kan benaderen en zodoende ondernemers snel en adequaat een antwoord kan geven en oplossingen kan organiseren. Dit betekent niet dat ondernemers altijd hun zin krijgen, maar wel dat zij op z’n minst het gevoel krijgen dat hun vragen, voorstellen en/of problemen serieus worden genomen. Dat is wat ondernemers willen: serieus genomen worden. Dan is de kans groot dat ze vanzelf fan van de gemeente of zelfs promotor worden.
IVGI helpt gemeenten aan tijdelijk of structureel accountmanagement op ondernemers niveau. Neem daarvoor contact op met Frits Roelfsema 06 43 94 94 74.